Faberyayo - Yaynews Issue #227 - 19 november

Ze hebben Young Dolph doodgeschoten. Ik lees het in een groepsapp op telegram met vijf vrienden. Iedereen fan.

‘Neeereee’ type ik. Mijn handen tintelen. Er staat een link in de chat naar een nieuwsartikel maar het kopje zegt alles. Het is niet suggestief. Het is heel concreet.

‘Rapper Young Dolph Shot and Killed in Memphis’

Het was een rare dag. Ik kwam vanochtend uit Leuven voor misschien wel de laatste Jeugd show ooit, maar in ieder geval voor nu in België alsmede de Benelux want alles gaat weer op slot. We waren in een hotel blijven slapen omdat we anders midden in de nacht thuis zouden komen en het wel heel laat zou worden. Ik dronk een paar shotjes bruine rum met Daan en liep in mijn eentje door de verlaten studentenstad naar de snackbar die tot zeven uur in de ochtend geopend was. Daarna sliep ik raar in het te schone en lege hotelbed en schrok wakker vijf minuten voor we weer de auto in gingen in de morgen.

Er was een oudergesprek waar ik via facetime bij aanwezig was en mijn broer kwam langs en we dronken een blik van de Yous en Yay DIPA. Ik besloot pizza te maken voor de kindjes maar ik kreeg het aan de stok met mijn zoontje en er kwamen tranen en verheven stemmen aan te pas. Toen iedereen sliep zag ik het bericht in de groepsapp.

Ik klik toch op de link. Ook al is er geen twijfel meer mogelijk. Er zijn stills van een video van het plaats delict. Hij was bij zijn favoriete koekjeswinkel. Zijn trademark camouflage Lamborghini staat nog geparkeerd voor de deur. De luxe auto die nu van niemand meer is. Ik moet denken aan de beste vriend van mijn broertje die een paar jaar terug overleed. In de rouwruimte stond zijn kist met daarop een foto en allemaal spullen van hem. Onder andere zijn favoriete paar Air Max 97. Het had alle waarde verloren omdat het van niemand meer was.

Ik ken Dolph niet persoonlijk. Hij maakte het soort rauwe straatrap waar ik geen genoeg van kon krijgen. Er ging een duistere energie van uit die me recht in mijn ziel raakte. Of hij nou over zijn grootmoeder vertelde die hem opvoedde of met bravoure sprak over hoe niemand hem wat kon maken. Ik ben al jaren fan. Maar daar ging het niet om.

Een jaar geleden om en nabij, kwam er een nieuw album uit van Dolph. Precies op het moment dat ik daar behoefte aan had. De stad was kil en nat en grauw en de regering gunde ons niks. Het was een zaterdagmiddag en mijn zoontje had de lego omgekeerd op de eettafel. Ik zette het nieuwe Dolph album aan over de speakers.

‘Wie is dit?’ vroeg mijn zoon met een ernstig gezicht.

‘Dit is het nieuwe album van Young Dolph,’ antwoordde ik.

‘OK,’ zei hij en knikte zijn ernstige gezicht.

We rommelde een tijdje in stilte door de steentjes en toen het nummer RNB voorbijkwam, lichtten zijn ogen op en zei mijn zoontje:

‘Wow, Young Dolph kan echt goed rappen!’

Ik moest het nummer nog een keer opzetten zodat hij er op kon breakdancen in de woonkamer voor de bank. Toen zijn zusje thuiskwam moest het nog een keer nog een keer op, en breakdancete ook zij mee.

Ik moet huilen. De narigheid van de wereld komt mijn gezicht uit. Wat moet ik tegen de kinderen zeggen? Moet ik ze wakker maken? Young Dolph, man. Niet Young Dolph.
Yaynews