Faberyayo - Yaynews Issue #217 - 10 september

We mogen weer bestaan. De demissionairen willen maar niet echt demissioneren maar we doen in ieder geval alles weer. Hoe zinnig dat is zal alleen de tijd ons leren. Ik neem me voor om een tijdje niet te drinken en natuurlijk drink ik elke dag. We groeien elke dag. We leren elke dag. We zijn niet meer wie we waren maar dat is ok want we weten ook niet langer wie die ‘we’ waren die we niet langer zijn. Het heeft de hele zomer geregend en nu schijnt de zon. Overal zijn spinnen. Dat komt vast door iets kuts met het klimaat maar ik heb er nog niks over gelezen. Iedere ochtend een nieuw spinnenweb op dezelfde plek tussen de handrem en het frame van mijn fiets. Veel nieuwe gezichten. Nog meer oude gezichten in nieuwe contexten. Sowieso veel nieuwe contexten. We drinken Hennessy in het Sechuan restaurant in Noord en de drang om iemand van de trap te gooien worstelt zich in mij naar boven. Ik geef mijn vintage Sean John velour trainingspak aan Ben omdat het er tijd voor is en hij de perfecte ontvanger is. 

‘Als ik geen hypotheek had, deed ik niets anders dan met de kinderen zijn,’ zeg ik aan een stuk door.

Ik vraag me af waar ik zou moeten wonen. Wat is eigenlijk mijn plek. Dit. Dit is mijn plek. Wel kut dat alles zo kut is. Hoe worden we verbrijzeld door de machine die alles verbrijzeld. 

 Ik ben alleen nog maar dankbaar. Eindeloos dankbaar voor alles en iedereen. Soms droom ik dat ik moet huilen. We rijden met de auto naar België voor een show op een echt festival met duizenden mensen. Als we arriveren moet iedereen een qr code laten scannen. 

‘Dit moeten we niet willen,’ denk ik.

De show is fenomenaal. De gouden zon schijnt op de eindeloze mensenmassa en rijen dik zingen alles mee. We zwemmen op de mensen en golven in elkaar over. Een jongen in een rolstoel wordt omhoog getild. We gillen en gillen en gaan op in elkaar tot het er allemaal op zit. 

Ik tintel van top tot teen en realiseer me dan pas hoe ik het gemist heb. Wat dit was. Wat dit is. We vibreren op de hoogste vibratie in de auto terug. We beginnen met Rollin n Scratchin en Omar S en eindigen met Tiny Dancer en November Rain. 

Vorig jaar zomer mochten we een show doen in de Ziggodome en ging ik vroeg naar huis alwaar ik nuchter van de trap viel. Ik weet niet wat dit is. Maar het is in ieder geval beter dan dat.