Faberyayo’s Yaynews - Issue #265 - 2 september

VERKRIJGBAAR IN TWEE SMAKEN!

PRINT OP VOOR- EN ACHTERKANT!

WHAT’S NOT 2 LOVE 2 CHILL 2 LOVE???

DIT WAS MIJN TEDTALK!

XOXOX

De wekker gaat. Ik vind het zomaar fijn. Welkom in een nieuwe wereld. Nieuwe coupes voor een nieuw jaar. We hebben gisteravond al alles klaar gezet. Beter. De mok waar het theezakje al in zit is een beetje too much maar at the same time dank ik god dat ik de verpakking van het theezakje niet open hoef te scheuren.
 

We maken eerst ontbijt en als dat opgegeten wordt ook nog de lunch. Iedereen heeft kleren aan speciaal voor de eerste dag. Langzaam klikt alles op zijn plaats. Muscle memory time management. Vijf minuten uittrekken voor schoenen aan trekken. Zakken op rug. Stil op de trap. Het is een mooie ochtend. Zonnig maar fris. We zijn vlak voor de grote stoet uit. De timing is immaculate. We did it. Hoe dichter we de school naderen hoe gewoner alles alweer voelt. Oh ja. Die ouders. Die kinderen. Die fietsen. Die stoplichten. Die auto’s. Dat kruispunt. Pas op. Hier kan het zomaar mis gaan.

Er zijn al ouders klaar voor een praatje. Ik ben nog niet daar. Een teen in het sociale. We moeten door. We hebben meerdere stops. Hoe zat het ook alweer. Afzetten. Een paar goed overwogen instructies.

‘Ga je heel veel leren vandaag?’

Geknik.

‘Maar niet te veel he?’

Geknik intensifies.

Is dit te veel de gezellige ouder? Wie ben ik ook alweer.

‘Ook veel plezier maken!’

Geknik dat aangeeft aan boord te zijn met de missie en vooral klaar om te starten. Wat zouden ze gaan leren vandaag. Waar zijn ze ook alweer mee bezig nu.

Wel mee naar binnen. Nee. Niet mee naar binnen. Stiekem door het raam kijken hoe ze het lokaal in lopen en beginnen aan hun eigen leven. Wel mee naar binnen en nergens voor nodig blijken. Prompt straal genegeerd worden. En ineens staan we buiten met zijn tweeën. Ik voel me naakt, wil ik zeggen. Maar jij moet ook al door. Naar werk. Tuurlijk. 

Wat moet ik nu?

Ik weet het al. Een kleine wandeling de straat uit en de hoek om. De fiets op de standaard en een zwarte koffie met extra veel zwarte koffie er in. De wereld andermaal aan de voeten.