Faberyayo’s Yaynews - Issue #264 - 26 augustus

De kinderen vragen of het zondag is. 

‘Hoezo?’ antwoord ik lacherig.

‘Gewoon Pap. Is het zondag?’

Ze kijken mij vragend aan. Ik vind het belachelijk. Het is namelijk. Welke dag is het eigenlijk. We liggen zonder shirts in de woonkamer. Phineas en Pherb staat aan. Zondag was van oudsher de enige dag dat we tv keken maar omdat het vakantie is zijn alle regels verdwenen. Het is. 

‘Dinsdag!’

Het is dinsdag. De kinderen rekenen. Er is een Phineas en Pherb marathon zondag. Phineas en Pherb is alles geworden zonder dat ik het doorhad.
 

‘Phineas en Pherb gaan samen door het liiiiiint,’ zingt een kindje.

Ik moet ineens weer denken aan afgelopen weekend. Ik was halfdood op een festival toen iemand vertelde dat er een conspiracy was over Phineas en Pherb. Dat ze eigenlijk dood zijn en dat hun zus de enige is die ze nog kan zien. Nu moet ik daar aan denken.

Het is een periode van veel emoties en weinig tijd. Een hoop mensen en nog meer woorden en beloftes die allemaal even waar en gemeend als onmogelijk en gelogen zijn. Het leven gaat sneller en sneller. Het gaat zo hard dat ik niet na kan denken. De komkommertijd is verpletterd onder het gewicht van het nieuwe seizoen dat uit de lucht is komen vallen. Alle dingen die zijn blijven liggen zijn in plaats van dat ze netjes verdwenen zijn in het niks, terug gekomen en groter dan ooit. Mijn agenda heeft een agenda nodig. Mijn espresso een dubbele espresso.
 

Ik app mensen die niet terug appen en mis hun gesprek als ze terugbellen. Ik ben van minder dan 1 uur schermtijd per dag weer terug naar 6 volle uren. Het is niet goed voor mijn hoofd. Ik wil van dingen op de hoogte zijn maar de influx van informatie via apps drijven me tot waanzin. Ik wil nu al niet meer. Ik wil een ijskoud glaasje water.

Ik wil rijst met broccoli en tofu. En lao gan ma. Voor de ziel. Zinin het nieuwe seizoen.