Faberyayo’s Yaynews - Issue #251 - 6 mei

Een van de neven laat een filmpje zien van hoe je de kist moet pakken. Onderhands met arm op welke schouder de kist moet rusten. En het is belangrijk om door je knieën te gaan. Daarna gaat de hand van die arm naar de schouder van degene aan de andere kant van de kist. Dat laatste lijkt me heel ingewikkeld.

De dienst is heel mooi. Ik kijk naar mijn vrouw en haar broer en zussen en neven en nichten. Ze staan als een front op de traptreden achter het katheder. Niets zal deze familie ooit breken. Als het tijd is om de kist te tillen gaat het anders dan ik dacht aan de hand van het filmpje. Mijn hand vindt de schouder aan de andere kant op natuurlijke wijze. Het gewicht van de kist openbaart de gravitas van de situatie aan mijn ziel. Tranen vullen mijn ogen. We lopen stap voor stap. De kist verdwijnt in de auto.

Bij het crematorium zijn speciale stenen voor op de kist. 

We laten hem achter, maar hij was er natuurlijk al niet meer. Iedere stap die we zetten voelt als een golf die langzaam steeds verder het strand op glipt. 

Als we wegrijden is er een minuscule regenboog te zien. 

Ik trek mijn pak en mijn brogues uit en mijn andere pak en comfortabele maar modieuze Air Monarch’s aan. Geen shirt. Zonnebril. De zijden sjaal als eerbetoon over het hoofd. Er is geen eten want we zijn laat maar ik vind het prima. Ik drink een kopje thee. Mijn moeder is al in de kleedkamer en heeft een glaasje champagne. Ik ben blij dat ze er is. Blij dat ze er vanmiddag ook bij was met mijn vader. 

De zaal is vol. Het knettert van de energie. Iemand vroeg of ik het niet moeilijk vond om nu dan op te gaan treden. Hij zou het zo gewild hebben. En daarbij is het op het podium altijd hetzelfde. Hoe ik me ook voel van te voren of daarna. Op het podium is het altijd goed. De muziek, mijn broers en het publiek. Vandaag wil ik alles. Ik zoek mijn moeder om haar nog wat champagne in te schenken maar ik kan haar niet vinden in het donker. Er is een jongetje dat bij zijn vader op zijn nek zit en uitzinnig is. Ik stroom over van de liefde. Ik pak Fred. Wiwa is te snel voor me vandaag. Ik spring op de mensen. In de mensen. Laat me opgaan in de chaos.