De dagen worden raarder en raarder. Het was koud, toen warm en nu stormy. Het regent soort van keihard. De stad hangt vol met borden met hoofden van politici die empathie uit proberen te stralen en slogans die van alles impliceren. De digitale wereld is zo mogelijk nog erger. Het leven is nog altijd dicht vanwege het virus en zodoende zijn we vooralsnog vooral sociaal in media. De algoritmes hebben me goed te pakken en targetten me met sentiment waar ik achter sta of triggerende waanzin van partijen waar ik niks mee te schaften heb. Wopke Hoekstra lacht zonder emotie vanaf een bushokje. Ik heb zin om een milkshake in zijn gezicht te gooien. Ik heb zin om een week nergens over na te denken. Verdwijnen in een manga. 14 uur in een JRPG. Een dikke rus. Een woest avontuur met rum-cocktails en zomerjurken die fladderen in de wind. Opgaan in elkaar. Desserts in bed. Grote boeketten luxueuze bloemen.

Ik sta op een grasheuveltje temidden van een speeltuin twee kinderen tegelijk in de gaten te houden. Een wil graag continu bekeken worden terwijl de ander ieder moment aan grijpt om weg te rennen. Ik geef ze allebei om en om voor de helft hun zin. Iemand heeft een vuurkorf aangemaakt. Ik heb geen idee waarom. Ik vind het zo belachelijk dat ik bijna hardop moet lachen. Wie ben ik om te haten though. Ieder zijn ding. Vuurkorf is vast ook vorm van persoonlijke vrijheid voor die mensen. Kan hun mij schelen. Ja toch. Gooi dat blok er op, vrouwneef. Leef. Ik ben niet boos. Ik ben gefrustreerd. Omdat ik niet weet waar we naar toe gaan. Niemand weet dat. Ze zeggen maar wat. Iedereen moest zijn bek houden. Maak me wakker als het over is. Nee. Niet waar. Kijk ze rennen. Die ene zo goed dat ze denkt dat ze me niet meer nodig heeft en die ander zo vol vuur en enthousiast over dat ik kijk. We gaan niet slapen. Nooit.

Ik ben in de speciaalbier winkel en laat me wat verkopen. Ik vraag om een amber bier en krijg iets totaal anders. In de koelkast waar de flesjes staan die ik me laat verkopen staat ook het bier uit de streek waar we tot een paar jaar terug altijd in de mei vakantie naar toe gingen. Doe daar ook maar twee van. Voor de zekerheid toch.

Thuis maak ik een flesje van het aangesmeerde bier open. Het is niet bepaald amber. Het lijkt qua smaak erg op hoe ik me het belgische bier uit ons verleden herinner. Het is vrij sterk. De storm gaat een beetje liggen. We dansen op de clean version van RNB van Young Dolph en Megan Thee Stallion. Er blijft vrijwel niets van de tekst over maar daar valt niemand over.